Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
prześcieradło — n III, Ms. prześcieradłodle; lm D. prześcieradłodeł «duży prostokątny płat tkaniny, najczęściej białej, używany jako część bielizny pościelowej» Lniane, bawełniane prześcieradło. Zasłać, przykryć łóżko, materac prześcieradłem. ∆ Prześcieradło… … Słownik języka polskiego
prześcieradło — pot. Drzeć się, rozdzierać się jak stare prześcieradło «bardzo głośno krzyczeć; wrzeszczeć»: Nie drzyj się jak stare prześcieradło, przecież już idę (...). Roz bezp 1999 … Słownik frazeologiczny
drzeć się [rozdzierać się] jak stare prześcieradło — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć bardzo głośno; wrzeszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań się drzeć jak stare prześcieradło i spokojnie powiedz, o co chodzi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć się — pot. Gęba się komuś drze «ktoś ziewa, komuś chce się spać»: – Widzę, że ci się gęba drze... – Oj tak, już na mnie pora, wcześnie wstałem (...). Roz tel 1997. Czyjeś serce, czyjaś dusza drze się w strzępy, na strzępy zob. strzęp 2. Drzeć się jak… … Słownik frazeologiczny
rozedrzeć się — Rozdzierać się jak stare prześcieradło zob. prześcieradło … Słownik frazeologiczny
rozdzierać się — jak stare prześcieradło zob. prześcieradło … Słownik frazeologiczny
stary — 1. Coś jest dla kogoś za stare «coś jest nieodpowiednie dla danej osoby ze względu na jej zbyt młody wiek»: Ta fryzura jest dla niej za stara. Roz bezp 1998. 2. Stara gwardia, stara wiara a) «ludzie znający się od dawna, połączeni wspólnymi… … Słownik frazeologiczny
giezło — n III, Ms. gieźle; lm D. giezł a. giezłozeł daw. «luźna koszula kobieca z cienkiego płótna, często zdobiona haftem, noszona w okresie średniowiecza i renesansu, także koszula śmiertelna lub prześcieradło okrywające nieboszczyka» … Słownik języka polskiego
kocować — ndk IV, kocowaćcuję, kocowaćcujesz, kocowaćcuj, kocowaćował, kocowaćowany med. «zawijać chorego w suche, ogrzane prześcieradło i koc w celu wywołania silnych potów» … Słownik języka polskiego
łoktusza — ż II, DCMs. łoktuszaszy; lm D. łoktuszausz reg. «duża chustka zarzucana na plecy, noszona przez wieśniaczki w niektórych regionach Polski; dawniej także płachta z grubego płótna, prześcieradło» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
